تست کوررنگی چیست؟

کوررنگی یکی از بیماریهای چشمی شایع در جوامع مختلف است. خانواده و آشنایان نزدیک به ۴۰ درصد کودکان تا هنگام مدرسه از اختلال کوررنگی آنان آگاهی ندارند. این بیماری در بزرگسالی باعث بروز چالش ها و دشواری هایی در انجام بعضی از فعالیت‌های شغلی می شود. در این میان از مشاغلی همانند آتش‌نشانی، خلبانی، انجام کارهای دقیق با رایانه، رانندگی به خصوص در محل چراغ‌های راهنمایی و دیگر مشاغلی که با تشخیص دقیق رنگ سر و کار دارند، می توان نام برد. از این رو تست کوررنگی یکی از تست‌های بینایی است که در سنجش بینایی معاینات بدو استخدام طب کار انجام شده و از اهمیت زیادی برخوردار است.

کو‌ررنگی چیست؟

کوررنگی در واقع همان ندیدن یا تشخیص ندادن رنگ‌ها است. برخی افراد کوررنگ در دیدن رنگ‌های قرمز، سبز و یا آبی مشکل دارند و یا آنها را با هم اشتباه می گیرند و در مواردی نادر، فرد مبتلا به طور کلی قادر به دیدن رنگ ها نیست. کوررنگی زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های حساس به نور، سیگنال های رنگی را درک نکرده یا آنها را به مغز مخابره نمی‌کنند. این اختلال یک بیماری ارثی وابسته به کروموزوم x مغلوب است که مردان را بیشتر گرفتار می کند و تقریبا همیشه از مادر به پسر به ارث می‌رسد.به طوری که در حدود ۰٫۵ درصد از زنان (یک نفر از هر دویست نفر) و هشت درصد مردان (یک نفر از هر دوازده نفر) مبتلا به یکی از اشکال کور رنگی هستند.

علائم کوررنگی چیست؟

کوری رنگ اغلب در سنین جوانی و هنگامی که کودکان انواع رنگ‎ها را می‌آموزند آشکار می‌شود. در برخی از افراد، این مشکل قابل کشف نیست زیرا آن‎ها یاد گرفته‌اند که رنگ‌های خاص را با اشیا خاص مرتبط و نام گذاری کنند. مثلا آن‌ها می‌دانند که چمن سبز است بنابراین رنگی را که می‌بینند سبز می‌نامند. اگر علائم بسیار خفیف باشد، ممکن است فرد متوجه نشود که رنگ‌های خاصی را نمی‌بیند.

افرادی که کوررنگی دارند اغلب بین تشخیص دو رنگ مانند قرمز و سبز ، آبی و زرد مشکل دارند این افراد کم دید رنگند اما افرادی دیگری هستند که بکلی از دیدن رنگ ناتوانند ، این افراد کوررنگی کامل دارند و همه رنگها برایشان درجات مختلف خاکستری است. به عنوان مثال برای افراد کوررنگ ممکن است تشخیص بین قرمز و سبز یک چراغ راهنمایی دشوار باشد. همچنین رنگ‌ها ممکن است کمتر از گذشته روشن باشند و سایه‌های مختلف رنگ ممکن است همه یکسان به نظر برسند.

تست کوررنگی

تشخیص کوررنگی اغلب با استفاده از چارت‌های رنگی بنام “کتابچه تست کوررنگی ایشیهارا" انجام می‌شود. در صفحات این کتابچه اعدادی متشکل از نقطه‌های رنگی در زمینه‌ای متشکل از نقاطی به رنگ دیگر قرار گرفته‌اند که تشخیص آن‌ها برای افراد کوررنگ مشکل است. در صورتی‌که مشکلی در دید رنگی شاغلین تشخیص داده شود از تست‌های دقیق تر استفاده می‌شود. سپس پزشک طب کار با توجه به میزان و درجه کوررنگی و نیازهای شغلی وی در خصوص توانایی شاغل برای استخدام در شغل مربوطه اظهار نظر می‌کند. چرا که عدم توانایی در تشخیص رنگ در بسیاری از مشاغل بویژه صنایع ممکن است باعث ایجاد حادثه و خسارات مالی و جانی جبران ناپذیری شود.

درمان کوررنگی

درمان کوررنگی به نوع و علت آن بستگی دارد:

درمان کوررنگی ارثی ممکن است غیر ممکن باشد، اما علائم بیماری را می‌توان با برخی دستورالعمل‌ها مانند عینک بهبود بخشید. اگر علت بیماری یا اختلال چشمی باشد، پزشک ممکن است جراحی را برای درمان بیماری اصلی که باعث کوری رنگ می‌شود، انجام دهد. اما اگر علت کوررنگی دارو باشد، کوررنگی اغلب پس از قطع دارو از بین می‌رود، زیرا این فقط یک عارضه جانبی است.

در نتیجه:

با توجه به موارد گفته شده می توان به اهمیت کوررنگی در استخدام و نقش دید رنگ نرمال در موارد مختلف بویژه مشاغلی که نیاز به تشخیص رنگ در آنها ضروری است، پی برد. به همین دلیل یکی از مواردی که در اپتومتری معاینات طب کار قبل از استخدام انجام می‌شود بررسی کوررنگی افراد است. در صورتی که تشخیص داده شود فرد مبتلا به کوررنگی است، پزشک طب کار در مورد قابلیت فرد برای انجام شغل مربوطه با توجه به نوع شغل و ماهیت کار نظردهی می‌کند. در مواردی که امکان داشته باشد عدم تشخیص صحیح رنگ منجر به حادثه شود بهتر است فرد در شغل دیگری به کار گمارده شود تا سلامتی و ایمنی او و سایرین به خطر نیفتد.